KONSTELACJE RELACJI

Często w plątaninie obowiązków, oczekiwań i przeróżnych odpowiedzialności gubimy siebie, zapominamy o najważniejszej osobie w swoim życiu - o sobie - goniąc za tym, by pamiętać o innych. Wpadanie w tę pułapkę bywa nawykowe, nieświadome. Byłyśmy do tego trenowane. Nadal jesteśmy. Uświadamiamy to sobie dopiero, gdy jesteśmy poobijane, opadamy z sił, orientujemy się, że życie nam ucieka…I zamiast być żywe, ożywione bywamy głównie zmęczone. Zmęczenie bywa naszym drugim imieniem, bywamy też wypalone, puste i wkurzone. Te ostatnie określenie pojawia się tu świadomie. Rozdrażnienie, wkurzenie to częste emocje u kobiet, z którymi pracuję. Niestety. A przecież tak bardzo chcemy być spełnione, spokojne, radosne i ożywione, pełne energii. A tymczasem potrafimy nawet surowo wkurzać się na siebie, gdy tej energii nam brakuje i musimy poświęcić czas na jej odnowienie. I choć złość to bardzo potrzebna emocja, to jej dominacja może męczyć. Jeszcze bardziej oddalać nas od tego co ważne i potrzebne. Kiedy czujesz, że żyjesz? Co Ciebie ożywia? Co sprawia, że czujesz się tak naprawdę żywa i pełna życia? Na te i inne pytania  odpowiemy sobie podczas tej prelekcji.

Czujesz, że w związku balansujesz na granicy zależności? Decyzje, które na pierwszy rzut oka wydają się błahe, jak „Zjemy to, co chcesz, kochanie”, mogą niepostrzeżenie zaprowadzić Cię w ślepy zaułek myśli „Nie wiem, czego naprawdę potrzebuję”. W trakcie naszego spotkania zagłębimy się w tematykę autonomii, szczególnie w kontekście relacji partnerskich. Omówimy, jak zachować swoją unikalność i nie być jedynie „połową jabłka”, gdy sama w sobie reprezentujesz całą galaktykę. Dowiemy się, jak budować związki, które celebrują wzajemne poszanowanie indywidualności. Razem zastanowimy się, co sprawia, że relacja jest zdrowa, a co wskazuje na jej zależnościowy charakter. Rozpoznamy sygnały nierównowagi i zastanowimy się, dlaczego czasem tak trudno nam stawiać granice. Omówimy, jak w głębi bliskości nie tracić siebie oraz jak budować przekonanie, że nasza odrębność jest fundamentem autentycznej bliskości, a nie zagrożeniem dla związku. To spotkanie dedykujemy wszystkim kobietom, które pragną pogłębić emocjonalną bliskość w relacji – bliskość, która nie osłabia, lecz wzmacnia i napędza do realizacji własnych potrzeb. Zainspirujemy się, by świadomie kształtować relacje, które tworzą przestrzeń dla prawdziwego rozwoju. Dokładnie takiego, jakim Ty go definiujesz.

Ile w relacji z dzieckiem powinno być wolności, a ile silnej więzi z rodzicem? Czy w rodzicielstwie więź jest przeciwieństwem wolności? Gdy dziecko jest małe, zachłannie lgnie do mamy i taty. Stając się nastolatkiem, zachowuje się często tak, jakby relacja z rodzicem była ostatnią rzeczą wartą uwagi. Jak powinna zmieniać się więź pomiędzy dziećmi a rodzicami, by ci pierwsi mogli stać się samodzielnymi, odpowiedzialnymi i zarazem wolnymi dorosłymi? Jak realizować więź z dzieckiem, by rodzice mieli poczucie, że nie jest ona ani zbyt ciasna, ani też tak luźna, że dziecko wymyka się z niej bezpowrotnie?

Porozmawiajmy o tym, jak być rodzicem, który stara się budować z dzieckiem relację przyciągania i zapewniania przestrzeni. Porozmawiajmy o podtrzymywaniu tej relacji z dzieckiem, kiedy robi się naprawdę trudno. Porozmawiajmy o równowadze pomiędzy wolnością a więzią. Dla dziecka. I dla rodzica.